အကြောက်တရားမှသည် အကြောက်တရားဆီသို့

ယခုမအလရဲ့ ဖက်ဆစ်အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်ဟာ အကြောက်တရားကို အခြေခံထားပါတယ်။ လူတွေကိုတပ်ထဲကပုံစံအတိုင်း အကြောက်တရားနဲ့ အုပ်ချုပ်တာပါ။ ဥပမာ အလုပ်သမားတွေ အလုပ်မဆင်းရင်အလွန်ဆုံးအရေးယူလို့ရတာက အလုပ်ထုတ်တာပါ။ ဒါပေမယ့် ဆရာဝန်တွေက အလုပ်ထုတ်လဲ မမှုလို့သူကနောက်တဆင့်တက်ပြီး ၅၀၅ နဲ့ ဖမ်းတာတွေ လုပ်လာပါတယ်။ သူက ပါမောက္ခတွေကို ဖမ်းပြလိုက်ပြီး လူတွေကြောက်အောင်လုပ်ပြပါတယ်။ ယခုလဲ ကျောင်းတွေကို ကိုဗစ်ကြားက အတင်းပြန်ဖွင့်ဖို့လုပ်လာတာ တွေ့ရပါတယ်။ ဆရာ ဆရာမတွေကို အကြောက်တရားသွင်းပြီး အလုပ်ပြန်ဆင်းခိုင်းဖို့လုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ ဒါကိုဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲဆိုတာက မေးစရာပါ။ စာ​ရေးသူတို့ ဒီမိုတွေက SP နဲ့တုန့်ပြန်ရာမှာသူတို့က အစပိုင်းမှာ မှုသလိုနဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ SP လောက်ဘဲဆိုပြီး မမှုပါ။ အုပ်ကြီးလုပ်လိုသူတွေ ဒလန်လုပ်လိုသူတွေက ဆက်လုပ်ဆဲပါ။ ယခုရက်ပိုင်း ပေါက်ကွဲတာတွေ မြို့တိုင်းမှာ ဆက်တိုက်ဖြစ်လာချိန်မှာ မအလတပ်ရော ရဲပါ အလုပ်ရှုပ်လာပါတယ်။ သူတို့ရဲစခန်းနားအထိ ဖြစ်လာချိန်မှာ သူတို့က ဘယ်သူလုပ်မှန်း မသိကြတော့ပါ။ အချို့က မအလဖက်ဆစ်အဖွဲ့က သူ့ဖာသာသူလုပ်တယ်ဆိုတဲ့ သီအိုရီကိုအစပိုင်းမှာ မအလအဖွဲ့က မိမိသိက္ခာဆယ်ဖို့ တင်ပေးပေမယ့် ဗုံးခွဲခံရတာ များလာချိန်မှာ မိမိလူထိတာများလာချိန်မှာ ဝါဒဖြန့်တာရပ်ပြီး ရမ်းသမ်းဖမ်းလာတာ ပိုများလာပါတယ်။

ဒီနေရာမှာ ဥပဒေအရ မအလဖက်ဆစ်ရဲ့ အာဏာသိမ်းတာကိုလက်ခံပြီး မအလအောက်မှာ အမှုထမ်းတဲ့ ထွေအုပ်မှသည် ညွှန်မှူး ညွှန်ချုပ်အထိ ဘယ်ဝန်ထမ်းမဆို နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှုကျူးလွန်တာ သေချာပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့်သူတို့ဟာ သေဒဏ်အထိ အပြစ်ပေးခံရနိုင်ပါတယ်။ တူရကီမှာ လက်ရှိအမှုစစ်နေတာကိုကြည့်ပါ။ အာဏာသိမ်းစစ်တပ်နဲ့ပေါင်းခဲ့သူတွေ ဆရာ ဆရာမတွေကအစ ပါပါတယ်။ လက်ရှိမှာက ဖယ်ဒရယ်တပ်မတော်ပေါ်ဖို့က စစ်ပညာသင်ခါစမိုလို့ အချိန်ယူရပါအုံးမယ်။ ဒါပေမယ့် စာရေးသူတို့ ပြည်သူတွေအနေနဲ့က လက်ရှိမှာ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး လုပ်နိုင်တာလေးတွေရှိပါတယ်။ စစ်အစိုးရဟာ သူ့တပ်စခန်းတွေကို လုံခြုံရေးပေးထားနိုင်ပေမယ့် ထွေအုပ်ရုံးတိုင်း ရဲစခန်းတိုင်း မြို့နယ်လဝကရုံးတိုင်း မြို့နယ်ကျန်းမာရေးဦးစီးမှူးရုံးတိုင်းကို လုံခြုံရေးပေးဖို့ ခက်ပါတယ်။ ကျန်းမာရေးကဆရာဝန်မိုလို့ သစ္စာဖောက်သူကို ထားထားရင်တောင် ကျန်လူများနဲ့ သူတို့ရဲ့နေရာကို ဒန်ပေါက်ကျွေးလို့ရပါတယ်။ သူတို့အကြမ်းဖက်အဖွဲ့နေရာတွေ မီးလောင်ရင် သူတို့တွေရဲ့ အသက်အန္တရာယ်ကိုထိခိုက်လာရင် သူတို့လဲ ၅၀၅ နဲ့ နိုင်ငံတော်ပုန်ကန်မှု ထောက်ကျတာနဲ့ ပြည်သူ့သေဒဏ် ဘယ်ဟာကိုရွေးမလဲ စဉ်းစားလာရမှာပါ။ ဒါက သူတို့အကြောက်တရားနဲ့ သူတို့ကို ပြန်သတိပေးတာပါ။ ဆုပေးဒဏ်ပေးပေါ့။

နောက်ကျောင်းပြန်ဖွင့်တာကို ဆရာ ဆရာမတွေ အလုပ်မဆင်းပါနဲ့ ကလေးတွေကျောင်းမပို့ပါနဲ့ဆိုရင်ပြောရတာခက်ပါတယ်။ ကျောင်းမရှိရင် ဖွင့်စရာကျောင်းမရှိတော့ပါ။ ဖက်ဆစ်တပ်မိသားစု အတက်များတဲ့ ကျောင်းတွေကနေ စလုပ်ရင် ရနိုင်ပါတယ်။

ယခုရေးတာတွေက မအလဖက်ဆစ်ကို အုပ်ချုပ်လို့မရအောင် ကြောက်တတ်သူတွေကို ဘယ်လိုအကြောက်တရားနဲ့ ပြန်တိုက်လို့ရလဲဆိုတာကို ရေးပြတာပါ။ ဒါဟာ အမေရိကန်စစ်တပ်မလို R2P မပါဘဲ ကိုယ်ထူကိုယ်ထ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး လုပ်လို့ရတာပါ။ ကြောက်လို့ ဆန္ဒမပြရဲလဲ ဒါမျိုးလုပ်တာက ပိုလွယ်ပါတယ်။ ယခုဆိုရင် ပြည်သူများက နေ့တိုင်း မီးပူဇော်နေလို့ ဖက်ဆစ်လက်ပါးစေတွေအလုပ်များနေပါတယ်။ ဆက်လုပ်ပေးကြပါ။ ဆန္ဒလဲ ဆက်ပြပါ။ CDM လဲ ဆက်လုပ်ပါ။

စာရေးသူကတော့ အချို့ကိစ္စတွေမှာ အကြောက်တရားကို အကြောက်တရားနဲ့ ပြန်တိုက်တာကအလုပ်ဖြစ်မယ်ထင်လို့ပါ။ နောက်ဆုံးကတော့ ပြည်သူသာ အဓိကဖြစ်ပြီး ပြည်သူကသာ ဘယ်လိုတုန့်ပြန်မလဲဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်သွားမှာပါ။

(Note to Facebook team: This is an article about how to fight the terrorist organisation inside Myanmar and to save lives. So please read carefully before you remove it because terrorists may report my article.)